Stichting Emovere: interview met Nikki - “De pijn voorbij”

Het verhaal van mijn broer deelde ik - na ruim 20 jaar - voor het eerst in mijn boek, Jouw adem, jouw medicijn. Onlangs deelde ik het ook met Stichting Emovere, een organisatie die zich inzet om bewustwording te vergroten en kennis te verspreiden over hoe (onbewust) verdrongen emoties aanhoudende lichamelijke en psychische klachten kunnen veroorzaken.

Het was dus een verhaal dat ik eerder nooit echt deelde. Want, was dat relevant? Iedereen maakt toch dingen mee? Wat had dat met mij en de dingen die ik deed te maken?

Inmiddels weet ik dat het wel degelijk relevant was. Want het had invloed. Emoties die ik nooit echt de ruimte gaf / kon geven (verdriet, boosheid, gemis) zetten zich om in een enorme drive en levenslust enerzijds, maar anderzijds ook in stress, pijn, verkramping, verwarring en onrust. Hierdoor bleef ik altijd bezig, stond ik altijd 'aan' en was ik altijd aan het leveren, koste wat kost.

Uiteindelijk was het een hersenschudding / post-commotioneel syndroom, nu ruim 6 jaar geleden, die me (eindelijk) tot stilstand bracht. Een pittige periode, maar ik ben er ontzettend dankbaar voor. Het heeft veel hardnekkige patronen doorbroken. En mij op een ander, heilzamer spoor gebracht. Zo is ook The Breathwork Movement kunnen ontstaan.

Stilstand is zo hard nodig, zie ik nu. Mildheid ook, naar jezelf en naar anderen. Want we doen wat we doen, omdat we zijn wie we zijn, omdat we hebben meegemaakt wat we hebben meegemaakt. Er zit altijd iets achter bepaald gedrag, iets wat we niet altijd weten of zien.

Meer (durven) stilstaan dus, laat dat de boodschap zijn. Ademruimte nemen. Voelen wat er vanbinnen gebeurt. Milder zijn. Voor jezelf, en voor elkaar. En niet pas als het leven je daartoe dwingt... ;-)

Lees meer bij Stichting Emovere.

Bekijk ook: